One of the neighbors is leaving island. Their boy gave his bike to Bas. What a gift, he was so happy!!!!! So far he had a wooden balancing bike, and therefore went straight to his big bike, and never needed training wheels. He didn’t need ANY practice. Tom couldn’t believe it. I had read about it and true, he went to sit on it and he was gone! Amazing! Beautiful, touching. I had tears in my eyes seeing him drive. The next day he was driving high sweet, making sharp turn and standing up on his bike. Only a week later he fell of once and ended up with a thick lip. But it didn’t scare him, he LOVES biking!
Een van de buurjongens is vertrokken naar het vaste land en gaf zijn fiets aan Bas. Wat een cadeau, hij was zo blij! Tot zover hadden we een houten loopfietsje, daarom ging hij dadelijk op zijn grote fiets zonder ooit oefenwieltjes nodig te hebben. Hij moest NIETS oefenen. Tom kon het niet geloven. Ik had er over gelezen en ja, hoor hij ging op het zadel zitten en weg was hij. Ongeloofelijk! Mooi! Ontroerend! Ik had tranen in mijn ogen toen ik hem zag rijden. De volgende dag reed hij al razend snel en maakte scherpe bochten en stond recht op zijn fiets. Enkel een week nadien viel hij en had hij een dike lip. Maar het maakte hem niet bang, hij HOUDT van fietsen!
Joepi, misschien een Eddy Merckx in de familie!
ReplyDeleteProficiat Bas, dat is werkelijk knap gedaan!
Joma