Daddy left for his 2th trip this summer (he will do 3)

Tom has been away for a 8 days to Okinawa. Now he left to Pagan (an island not far from Guam). We would only see him 2 days in between both trips, but the start got delayed 2 times for a day, so he only left Saturday early moning. We were so happy to have our daddy a few more days before he left for 14 days again. We were really not ready to let him go again and enjoyed every second. Bassie is just crazy about his daddy! They are soul buddies. When Tom left the first time he cried for an hour. Now it was better, but he still talkes about him a lot. Ekko and Tom are laughing buddies. Ekko usually does the opposite, he cries when he comes home, from joy! Luna, she waves her arms and smiles as she sees her daddy. Lately she really enjoys his company and listens to him very attentively. It is beautiful to see Tom and his baby girl playing together and when he carries her she seems light a feather.

The last day we all the kids were playing around us outside on the grass. We laughed and had so much fun. Bas and Ekko biked around looking for flowers. It is funny how Bas goes and find one straight away while Ekko does it too, but gets distracted on the way and finds something new to explore. But I have to say he is also the one that brings them a lot whitout asking, just spontaneously.

Because Pagan is desert island they stay in a camp on the beach side and sleep in sleeping bags. There is no internet access and no telephone so we probably won’t hear him nuch (there is a satellite phone for emergency, he only called to say he arrived ok). Because of that we made a little book for him, he can look at it before he goes to sleep. All three kids did a painting (yes even Luna), drew a bit and inbetween we gleued pictures. Bas made a special envelop and gave it before he left. We are going to miss his voice, his laugh, his presence.

Tom is net terug van een trip naar Okinawa voor 8 dagen en hij is al weer weg naar Pagan (een eiland niet ver van Guam). Hij zou enkel 2 dagen thuis zijn tussen beide trips, maar het werd 2 dagen uitgesteld waardoor hij pas zaterdag ochtend vertrok. We waren zo blij dat onze papa nog een paar dagen langer thuis was voor hij weer voor 14 dagen vertrok. We waren er echt nog niet klaar voor om hem terug te laten vertrekken en we genoten van elk moment. Bas is gewoonweg gek van zijn papa. Het zijn zielsverwanten. Wanneer Tom voor de eerste keer vertrok weende hij wel een uur lang. Nu was het beter, maar hij praat wel nog steeds over hem heel de tijd. Ekko en Tom zijn lachvrienden. Ekko doet gewoonlijk het tegenovergestelde, hij went wanneer Tom thuiskomt, van blijdschap. Luna, zij zwaait met haar armen en lacht wanneer ze haar papa ziet. De laatste tijd houdt ze heel erg van zijn gezelschap. Het is wondermooi om ze samen te zien spelen en wanneer hij haar ronddraagt lijkt ze zo licht al seen veertje.

De laatste dag speelden de kindjes buiten rondo ns op het gras. We lachten en hadden veel plezier. Bas en Ekko reden rond op zoek naar bloemen. Het is grappig: Bas gaat gewoonlijk recht op een bloem af en brengt ze terug terwijl Ekko even enthousiast vertrekt maar vaak afgeleid wordt door iets anders onder weg. Maar vaak genoeg is hij degene die ze spontaan brengt.

Omdat Pagan een onbewoond eiland is verblijven ze op een kamp op het strand en slapen in slaapzakken. Er is geen internetverbinding en geen telefoon dus zullen we waarschijnlijk niet veel van hem horen. Er is enkel een sateliettelefoon voor noodgevallen. Hij liet wel weten dat hij goed aankwam. Omdat hij ons niet kan zien en horen maakten we hem een boekje waarnaar hij kan kijken vlak voor hij gaat slapen. Alle drie de kindjes maakten een schilderij (ja, zelfs Luna) en tekenden een beetje. Tussenin kleefden we wat foto’s. Bas maakte een speciale omslag en gaf het bij zijn vertrek. We zullen ons papa missen: zijn stem, zijn lach, zijn aanwezigheid.